Ο ήρωάς μας είναι άσχημος. Ανείπωτα άσχημος. Αποφασίζει να αλλάξει το πρόσωπό του. Ο ίδιος ποτέ δεν είχε παρατηρήσει την ασχήμια του εκτός από την στιγμή που οι άλλοι του την επισήμαναν. Η συμπεριφορά τους θα αλλάξει απρόσμενα μετά την εγχείρηση. Τώρα πια οχι μόνο δεν είναι άσχημος αλλά ακαταμάχητα όμορφος. Τώρα όλοι θέλουν να του μοιάσουν. Όλοι θέλουν να έχουν την δική του ομορφιά. Στο τέλος ολόκληρη η ανθρωπότητα θα εγκιβωτιστεί στο ίδιο πρόσωπο.

Τι κάνει τον άνθρωπο, άνθρωπο; Αυτό το ερώτημα διατρέχει όλο το έργο του Γερμανού δραματουργού Marius Von Mayenburg. “Ο ΑΣΧΗΜΟΣ” μπορεί να ιδωθεί σαν φιλοσοφική αλληγορία όμως επίσης είναι μια καταπληκτική και ευφυής φάρσα που εναλλάσσει το χιούμορ με την τραγικότητα. Οι διάλογοι είναι γρήγοροι και αιχμηροί. Στο φόντο αναπτύσσεται η κοινωνική ένταση ανάμεσα στον καπιταλισμό και την ανθρώπινη μοναξιά. Οι μεταβάσεις σε χώρο και χρόνο είναι ρευστές, οι ηθοποιοί παίζουνε πολλαπλούς ρόλους και οι θεατές μεταφέρονται σχεδόν χωρίς να το καταλαβαίνουν σε ενα τοπίο που τα σύνορα της πραγματικότητας και του εφιάλτη συμπίπτουν.